Kliknij tutaj --> 🐡 jak żyć w związku bez miłości

Przecież ten akt woli byłby przymuszaniem siebie w takiej sytuacji. Zefciu, popatrz na jakąś kobietę obok Ciebie i zmuś się do pokochania jej na całe życie. Autor wątku wszedł w związek małżeński bez żadnych uczuć i miłości. Jak pisze, obawiał się samotności. Sam już wie jak wielki był to błąd i ile to kosztuje. A takie działanie może się zemścić wcześniej czy później. Jak uważa Maria Rotkiel z Pracowni Poznawczo-Behawioralnej: „Małżeństwo z rozsądku to wyraz lęku i słabości. Nie można lokować uczuć, których nie jesteśmy pewni, bo to rodzi poczucie pustki i tęsknoty, ale także problemów w związku”. Grzywak-Kaczyńska [1988 za: Kuźma, Łuczyński 2004 s. 312] definiuje miłość jako „pozytywne ustosunkowanie się do człowieka, do jakiegoś obiektu, które wyraża się specyficznym upodobaniem sobie w tym obiekcie i w związku z tym mniej lub bardziej silnym dążeniem do niego, aż do zjednoczenia się, utożsamienia, całkowitego Kasia: Już możemy rozmnażać się bez seksu, i dobrze, bo może gdy prokreacja całkowicie oddzieli się od seksu, dzieci będą bardziej kochane - już zawsze planowane, a nie z pękniętej gumki, zapomnienia czy z tego, że on chciał dowodu miłości, więc ona mu go dała. Ale wracając do rzeczy, na co by nam seks dobrze nie robił i do Mgr Joanna Kołodziejczyk Psycholog , Kłodzko. 67 poziom zaufania. Witam, proszę rozważyć udanie się z mężem na terapię dla par. Będą tam Państwo mieli okazję zastanowić się nad przyszłością związku. To takiej formy psychoterapii konieczna jest jednak motywacja obojga z Państwa. Jeżeli maż nie chciałby brać w niej Site De Rencontre Serieux Pour Ado. Bez względu na to, czy twoja relacja jest miłosna, przyjacielska czy biznesowa, nie potrzebujesz złych i toksycznych związków. Istnieje kilka znaków, które pomogą ci je w porę rozpoznać. 35 sygnałów, że jesteś w toksycznym związku Jak stwierdzić, czy jesteś w toksycznym związku? Jeśli obserwujesz te sygnały, pora na zmiany w twoim życiu. Każdy zasługuje na dobre relacje. 1. Twój partner bierze wszystko, ale nic nie daje. Każda zdrowa relacja jest obustronna. Dajesz i bierzesz. Jeśli w twojej relacji jesteś nieustannym dawcą, nic dobrego z tego nie wyjdzie. 2. Czujesz się wyczerpany. Jeśli jakakolwiek relacja sprawia, że zamiast czuć się szczęśliwym i spełnionym, zawsze jesteś wyczerpany psychicznie, emocjonalnie, a nawet fizycznie, nadszedł czas przyjrzeć się temu bliżej. Nie powinieneś na to godzić. Dalszy ciąg artykułu znajduje się pod materiałem wideo Sześć tekstów, po których powinnaś uciekać od faceta. Nie wróżą nic dobrego 3. W tej relacji nie ma zaufania. Związek bez zaufania jest jak samochód bez benzyny. Możesz w nim siedzieć, ile tylko zechcesz, ale nigdzie nie pojedziesz. Taka relacja nigdy nie będzie działała dobrze. 4. Czujesz, że ciągle walczysz. Złość, gniew i to charakterystyczne napięcie, jakbyś nigdy nie schodził z ringu. Jeśli odnosisz wrażenie, że walczysz o każdy centymetr miejsca dla siebie w tej relacji, coś jest nie tak. Nigdy nie otaczaj się wrogością. 5. Brak równowagi. Relacja to dwukierunkowa ulica, każdy powinien do związku wnosić dobre rzeczy i czerpać z niego korzyści dla siebie. Jeśli brak tej relacji równowagi, związek nigdy nie będzie przebiegał dobrze i dawał satysfakcji. To rodzaj emocjonalnego niewolnictwa. 6. Czujesz się ciągle osądzany. W relacjach opartych na osądach krytyka nigdy nie jest konstruktywna. Osądzanie nie ma żadnej wartości i do niczego nie prowadzi. Nie ma być pomocne, jego jedynym celem jest umniejszanie drugiej osoby i karmienia tym swojego ego. 7. Wciąż doświadczasz zawodów w tej relacji. Wzajemna wiarygodność partnerów jest ważna dla budowania zaufania i jest podstawą każdej dobrej relacji. Jeżeli w danej relacji nie możesz liczyć na swojego partnera, to związek jednostronny. Wciąż bierzesz wszystko na swoje barki i nieustannie walczysz z frustracją. 8. Jesteś w relacji z narcyzem. Jeżeli w relacji nie ma wzajemnego zainteresowania, ten związek nie będzie działał dobrze. Relacja z narcyzem nie jest związkiem ukierunkowanym na wzajemność, jest jedynie lustrem, w którym przegląda się narcyz. Prawdopodobnie to się nigdy nie zmieni. 9. Czujesz, że związek jest naładowany negatywną energią. Jeżeli czujesz, że powietrze między wami można kroić nożem, nie lekceważ swojej intuicji. To niemożliwe, aby coś pozytywnego lub budującego narodziło się z relacji przepełnionej złą energią. 10. Nie ma komunikacji. Bez komunikacji nie ma związku. Kropka. 11. W tej relacji nie ma wzajemnego szacunku. Pierwszym, podstawowym warunkiem do stworzenia dobrego partnerstwa, jest wzajemny szacunek. Bez niego trudno mówić o relacji. 12. Unikacie się. Choć coś was łączy i nikt nie kończy tej relacji, większość czasu poświęcacie na unikanie swojego towarzystwa. 13. Czujesz, że nie dostajesz wsparcia. Nie otrzymujesz w związku tego, czego potrzebujesz. Nie możesz liczyć na wsparcie i pozytywną motywację. Jeśli partnerzy nie mogą się do siebie zwrócić w tak fundamentalnej sprawie, jaki jest powód, by kontynuować tę znajomość? 14. Jesteś nieustannie kontrolowany. Jeśli jedna osoba jest pod ciągłą kontrolą lub związek przypomina zawody w przeciąganiu liny, zatrzymaj się. Czy nie tracisz zbyt dużo energii na funkcjonowanie w tej relacji? 15. Relacja jest pełna awantur i dramatów. Taki związek jest jak siedzenie na bombie. Większość czasu upływa na unikaniu zagrożenia, jakim jest zdenerwowanie czy rozzłoszczenie partnera. Dobre relacje poprawiają twoje życie, nie sprawiają, że wkrada się w nie bałagan i napięcie. Nie zapominaj o tym. 16. Zmusza cię do zmiany swoich poglądów. Jeśli zauważysz, że zmieniasz swoje zdanie, by zadowolić kogoś innego lub spełnić jego oczekiwania, uwaga, jesteś w niszczącym związku. 17. Codzienność to ciągłe wyzwania. Każdy związek od czasu do czasu mierzy się z jakimś wyzwaniem. Nie oznacza to jednak, że każda, najprostsza sprawa się w nie zamienia. Wszystkie relacje przechodzą przez różne fazy i osiągają swoje kamienie milowe. Różnica między zdrowym a toksycznym związkiem polega na tym, że te dobre, się dzięki nim umacniają. 18. Spada twoje poczucie własnej wartości. Nie wiesz jak to się stało, ani kiedy, ale w tej relacji znaczysz tak niewiele, że przestajesz siebie dobrze postrzegać. Tracisz szacunek do samej siebie. Toksyczne związki są bardzo podstępne, sprawiają, że czujesz, że nie zasługujesz na nic lepszego. Dlatego tak trudno z nich zrezygnować. 19. Wydaje ci się, że nie masz wyjścia. Kidy spada twoje poczucie własnej wartości, czujesz, że jesteś w pułapce. Gdy przestajesz wierzyć w siebie, szybko wydaje ci się, że nic dobrego już cię nie czeka. Zastanów się, czy partner jest dla ciebie pozytywną siłą, czy może jesteś w tej relacji, ponieważ nie widzisz innego wyjścia? 20. Twoje zdanie jest nieustannie podważane. Jeżeli w relacji nie możesz poczuć się bezpiecznie i spokojnie, ta relacja nie zdaje najważniejszego testu. Nieustanne podważanie zdania partnera, służy obniżeniu jego poczucia wartości i kontrolowaniu. 21. Relacja pełna jest nieszczerości i udawania. Nawet najszerszy uśmiech nic nie znaczy, jeśli jest udawany. Jeśli twoja relacja to wieczny teatr, zastanów się, czy chcesz w niej tkwić. 22. Odczuwasz niepewność. Gdy nic nie jest pewne, każdy ruch naprzód wydaje się niemożliwy do wykonania. 23. Spotykasz się z chorobliwą zazdrością. Partnerzy nigdy nie są równi we wszystkich aspektach, nie na tym polega partnerstwo, ale to powinno być źródłem siły, a nie destrukcyjnej zazdrości. Zazdrość o partnera i jego sukcesy jest wyjątkowo niszcząca. Związek to nie walka, to nie zawody. 24. Nie jesteś niezależny. Każdy ma prawo do odmowy. Każdy ma prawo do podejmowania swoich decyzji i ponoszenia za nie odpowiedzialności. Każdy ma prawo do autonomii. Nigdy z niej nie rezygnuj. Dobre związki nigdy nie oznaczają poświęcenia swojej wolności. 25. Jesteś uwiązany w przeszłości. Nie da się ruszyć w przyszłość, jeśli wciąż żyjesz przeszłością. Jeśli twój partnera uwiązał cię w przeszłości, pora zastanowić się nad tą relacją. 26. Czujesz się nic niewarty. Kiedy jesteś w związku z kimś, kto nie docenia twojej wartości, może być trudno dostrzec ją samemu. Nie zapominaj o tym, jak wiele znaczysz i potrafisz tylko dlatego, że przeglądasz się w czyichś oczach. 27. Jesteś okłamywany. Każde kłamstwo, które pojawia się między partnerami, podkopuje związek. Choć niektóre sytuacje mogą się wydawać z pozoru niewinne, kłamstwa zawsze mają wpływ na relację. Nie udawaj, że wszystko jest w porządku. 28. Związek sprawia, że ​​jesteś nieszczęśliwy. Jeśli ktoś ciągle cię unieszczęśliwia, pozwól tej osobie odejść. Jesteś winien sobie szczęście. Nie odbieraj sobie na nie szansy. 29. Czujesz się nieswojo. Czasami twój umysł potrzebuje więcej czasu, aby odkryć to, co twoja intuicja wie od dawna. Nie tkwij w relacjach, które sprawiają, że nie możesz być sobą lub czujesz się w nich źle. 30. Obniżają się twoje standardy. Toksyczne relacje mogą sprawić, że powoli zaczynasz akceptować to, co kiedyś było nie do przyjęcia. To tzw. syndrom gotującej się żaby. Zjawisko polega na powolnym podgrzewaniu wody, w której znajduje się żaba. W końcu ciecz jest tak gorąca, że zwierzę nie ma już siły na ucieczkę. Tak właśnie działają toksyczne relacje, powoli i konsekwentnie przekraczają granice, z początku te mniej istotne, aż w końcu „gotujesz się” w pułapce bez wyjścia. 31. Czujesz, że utknąłeś, że się nie rozwijasz. Rozwój i nauka są niezbędne w życiu każdego człowieka. Jeśli relacja sprawia, że przestajesz się rozwijać, nie wróży to nic dobrego. Nie możesz pozwolić sobie na odcięcie od tak ważnej dla każdego człowieka potrzeby. 32. Jesteś zdradzany. Nic nie jest warte przyjmowania czegokolwiek, co jest drugorzędne. Nie dotyczy to tylko związków miłosnych. Tak samo może zdradzać cię przyjaciel czy współpracownik. Nie musisz się na to godzić. Otaczaj się ludźmi, którzy cię szanują i cenią, a nie tymi, którzy cię ranią i oszukują. 33. Jesteś wciąż krytykowany. Nieustająca fala krytyki jeszcze nigdy nie pomogła nikomu niczego ulepszyć. Tego typu zachowanie służy jedynie podbudowie ego samego krytyka. 34. Czujesz, że stajesz się gorszym człowiekiem. Czujesz, że ta relacja wydobywa z ciebie to, co najgorsze. Jeśli jesteś przesączony złymi emocjami, nie możesz być najlepszą wersją siebie, lepszym człowiekiem. Dobre relacje sprawiają, że stajemy się lepsi. Uczymy się od siebie, jak to zrobić. 35. Nigdy nie jesteś w stanie zadowolić swojego partnera. Jeśli okazuje się, że nie robisz nic dobrze, może to związek jest zły. Życie pod ciągłą presją bycia niewystarczającym, jeszcze nigdy nikomu nie pomogło. Relacje są niezmiernie ważną częścią naszego życia. Niestety te toksyczne mogą nas drogo kosztować. Poświęcamy swój czas i energię, które moglibyśmy znacznie lepiej wykorzystać. Nigdy nie pozwól sobie wmówić, że nie masz wyjścia, że musisz się na to godzić. Pozostań wierny sobie i swoim wartościom, słuchaj swojego serca i bądź silny, jeśli musisz wyrwać się z toksycznego związku. To możliwe. Potem będzie tylko lepiej. Źródło: Etapy rozpadu związku (nie przegap sygnałów ostrzegawczych) "W czasie trwania związku byłam nim tak zaabsorbowana, że straciłam z oczu koleżanki i trudno nam teraz wrócić do przyjaźni. Nowych kontaktów nie zawierałam, więc powoli godzę się z tym, że nikt mnie nie potrzebuje" - mówi 34-letnia Monika. "Nie czuję się całkiem szczęśliwy, bo zazdroszczę tym kolegom, którzy są w związkach" - mówi z kolei 27-letni Jacek. Oboje warunkują swoje szczęście od innych. Czy to naprawdę tak działa? "W czasie trwania związku byłam nim tak zaabsorbowana, że straciłam z oczu koleżanki i trudno nam teraz wrócić do przyjaźni. Nowych kontaktów nie zawierałam, więc powoli godzę się z tym, że nikt mnie nie potrzebuje" - przyznaje Monika Niektórzy warunkują swoje szczęście od spotkania miłości, a gdy nie stworzą związków, uważają, że nie mają szansy na szczęście. Szczęście jest jednak stanem ducha dostępnym wszystkim, o ile sami damy sobie do niego prawo Oto pięć potrzeb, których zaspokojenie warunkuje poczucie szczęścia, ale potrzeby te powinniśmy potrafić zaspokoić samodzielnie Więcej artykułów znajdziesz tutaj. Czasem wydaje się nam, że szczęście to stan, którego doświadczamy w wyjątkowych sytuacjach. Dlatego mamy skłonność do myślenia, że aby je poczuć, w naszym życiu muszą zostać spełnione jakieś warunki. To nie jest prawdziwe założenie. - Nie czuję się szczęśliwa od rozwodu — mówi Monika (34 lata). - A właściwie nawet wcześniej, bo nasze sześcioletnie małżeństwo nie było, niestety, udane. Jednak dopóki trwało, miałam jeszcze nadzieję, że kryzysy miną i znowu będzie dobrze. To się nie udało, mój mąż okazał się niegodnym zaufania egoistą. Zdradził mnie i to wielokrotnie. Nie mamy dzieci, więc patrząc rozsądnie, może to i dobrze, ale nie mam się o kogo troszczyć, kogo kochać, więc jednocześnie żałuję, że macierzyństwo mnie ominęło. Odkąd mój eks się wyprowadził, czuję się samotna. Z rodzicami nie mam dobrego kontaktu, nie wspierali mnie, ale przez cały czas trzymali jego stronę. W czasie trwania związku byłam nim tak zaabsorbowana, że straciłam z oczu koleżanki i trudno nam teraz wrócić do przyjaźni. Nowych kontaktów nie zawierałam, więc powoli godzę się z tym, że nikt mnie nie potrzebuje, a swój limit szczęścia już wyczerpałam. No chyba, że zdarzyłoby mi się jeszcze spotkać miłość, ale to nie takie proste. A oto wypowiedź Jacka (27 lat) - Nie mam szczęścia do kobiet, bo nie ma we mnie nic takiego, co czyniłoby mnie atrakcyjnym. Jestem przeciętny. Ani bardzo przystojny, ani bardzo inteligentny. Owszem, mam kolegów i znajomych, ale żadna dziewczyna nie była mną naprawdę zainteresowana. Takie przelotne związki na parę tygodni. Nie wiem, z czego to wynika, bo nie robię niczego, co mogłoby je zrazić. Może brak mi siły przebicia, nie potrafię ich do siebie przekonać? Przez to nie czuję się całkiem szczęśliwy, bo zazdroszczę tym kolegom, którzy są w związkach. Może gdybym był bardziej zaradny, bardziej wygadany albo więcej zarabiał, byłoby inaczej? Obie osoby — i Monika, i Jacek — warunkują swoje szczęście, zakładając, że zanim nie spotkają miłości, nie stworzą związków, nie będą kimś "lepszym" i nie mają szansy na szczęście. Czy naprawdę tak to działa? Nie mając partnera, dobrej pracy, wyższych zarobków, piękniejszej twarzy lub dłuższych nóg — nie możemy być szczęśliwymi ludźmi? To nie jest prawdziwe założenie. Szczęście nie jest byciem w idealnej sytuacji, spełnieniem kryteriów uprawniających nas do jego odczuwania ani pogonią za przyjemnością. Jest stanem ducha dostępnym wszystkim, o ile sami damy sobie do niego prawo. To trwałe zadowolenie z życia połączone z pogodą ducha i optymizmem, ocena własnego życia jako udanego, wartościowego, sensownego. Amerykański psycholog Abraham Maslow wymienia wprawdzie zakres potrzeb, których zaspokojenie warunkuje poczucie szczęścia, ale potrzeby te powinniśmy potrafić zaspokoić samodzielnie. Prócz głodu, pragnienia i snu są to: potrzeba bezpieczeństwa, przynależności, miłości, szacunku i samorealizacji. A więc… 1. Buduj poczucie bezpieczeństwa Zastanów się, czy postrzegasz świat jako bezpieczny, a ludzi jako przyjaznych. Kiedy bowiem jesteśmy otwarci i oczekujemy tego, co dobre, stan szczęścia jest łatwiej osiągalny niż wtedy, kiedy stajemy się defensywni i zdystansowani. Dlatego uczciwie oceń, jak jest z tobą. A jeśli odpowiedź cię nie zadowoli, buduj swoje poczucie bezpieczeństwa. Patrz na ludzi życzliwie, nie oceniaj, a w efekcie ty także poczujesz się wśród nich dużo lepiej. 2. Poczuj się częścią większej całości Większość lęków bierze się z poczucia, że jesteśmy sami, odłączeni, oddzieleni. A to nie jest prawda. To ty sam tworzysz dystans, zakładając, że zostaniesz odrzucony. Dlatego zacznij szukać tego, co cię z innymi łączy, a nie tego, co dzieli. W obecnym, podzielonym, świecie może to być dla ciebie prawdziwy przełom, gdy zrozumiesz, że w jakiejś części siebie wszyscy jesteśmy tacy sami. 3. Szukaj miłości Zauważ, że miłość to nie tylko to uczucie, którym darzysz kogoś wyjątkowego. Istnieje miłość do życia, do siebie, do planety, do ludzi, do zwierząt i to nie jest bynajmniej pełna lista. To także zdolność, gotowość, stan umysłu. I abyś mógł ją ofiarować, musisz ją mieć w sercu zanim pojawi się ten szczególny ktoś. Dlatego przyjrzyj się temu, jak wiele dowodów miłości dajesz. Jeśli dotychczas tylko czekałeś na nie, zacznij to robić! Ciąg dalszy artykułu pod materiałem wideo: 4. Poczuj szacunek Szacunek do siebie to podstawa, byś mógł poczuć się godny odczuwania szczęścia (w odróżnieniu od pogoni za przelotną przyjemnością). Jeśli jest z tym jakiś problem, spytaj siebie, a także innych, za co cię szanują? Z pewnością zdziwisz się, jak wiele powodów się znajdzie. Doceń to, co sam uznałeś za godne szacunku i to, co otrzymałeś w informacji zwrotnej. Warto, byś się odwzajemnił i wspierał w ten sposób innych ludzi. 5. Znajdź swoją drogę Poczucie, że twoje życie jest wyjątkowe i wartościowe — nawet, jeśli wydaje się bardzo zwyczajne i pozbawione spektakularnych sukcesów. I sensowne, mimo że czasem kluczysz wśród wątpliwości — to także podstawa szczęścia. Dlatego realizuj swoje pragnienia, bądź sobą i podejmuj niezawisłe decyzje, pamiętając, że to twoje życie. ** Joanna Godecka — terapeutka, coach, trenerka. Ekspert i doradca w sprawach relacji partnerskich. Autorka książek "Miłość na celowniku" czy "Nie odkładaj życia na później". Członek Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów TSR. ( Źródło: Od dłuższego czasu czujesz, że coś jest nie tak w twoim związku? Zastanawiasz się, czy to, co czujesz do drugiej osoby to miłość czy po prostu przyzwyczajenie? Mamy dla ciebie kilka sygnałów, które świadczą o tym, że nie ma między wami miłości. Nie czujesz napięcia, jakie powinno towarzyszyć podczas oczekiwania spotkania. Kiedy myślisz o wspólnym spędzaniu czasu, czujesz ogromną niechęć. Wolisz robić wszystko, zamiast iść na spotkanie. Minęło kilka dni od waszego ostatniego spotkania, a ty ani przez chwilę nie myślisz o swojej drugiej połówce. Życie biegnie z tą osobą lub bez niej. To nie ma dla ciebie absolutnie żadnego znaczenia. W twoim życiu wydarzyło się coś (mniej lub bardziej) istotnego? Nawet przez chwilę nie czujesz chęci podzielenia się tym z tą osobą. Nie masz potrzeby przegadywania różnych spraw lub mówienia o tym, co się działo podczas dnia. Pamiętasz te motyle w brzuchu, które towarzyszyły ci na początku? Teraz to co najwyżej ćmy. Wasze rozmowy ograniczają się do jednozdaniowych odpowiedzi, nie żartujecie razem i w łóżku, zamiast namiętności, po prostu spotykacie się na sen. Brzmi znajomo? Chwytasz się ostatnich rzeczy, które was trzymają. Potrzebujesz konkretnego powodu, dla którego zakończysz relację. Jeśli jeszcze się nie rozstaliście to tylko dlatego, że żyjesz wspomnieniami i to cię trzyma. Nic więcej. Pamiętasz, kiedy ostatni raz powiedziałeś, że twoja partnerka ładnie wygląda? Albo kiedy powiedziałaś swojemu facetowi, że jesteś z niego dumna? Nie? No właśnie... I najgorsze. Nie tyle nie pamiętasz, co po prostu nie czujesz potrzeby mówienia tego. Nie odczuwasz potrzeby mówienia "kocham". A jeśli to mówisz to tylko wtedy, kiedy druga strona to robi, a ty nie chcesz wyjść na tego gorszego w relacji. Jeśli zastanawiasz się, czy kochasz, to jasny znak, że nie. Gdybyś był pewny swojego uczucia, odpowiedziałbyś bez zastanowienia. Spójrz na powyższe punkty. Jeśli nie możesz się zgodzić z większością z nich, oznacza to, że jesteś w szczęśliwej relacji i kochasz. Wtedy ci zazdrościmy! Każdy długodystansowy związek ma swoje lepsze i gorsze momenty. Wspólne życie, doświadczenia i czas mogą wzmacniać lub wypalać związek do zgliszczy. Najwięcej zależy od czterech niszczycielskich zachowań, na które powołuje się ekspert. Co świadczy o tym, że ten związek nie przetrwa? Czterej jeźdźcy Apokalipsy John Gottman, psycholog specjalizujący się w terapii małżeństw i założyciel Gottman Institute, stworzył listę destrukcyjnych zachowań w relacjach o nazwie: Czterej jeźdźcy Apokalipsy. W wielu związkach sygnały, że zmierzamy w bardzo złym kierunku, pojawiają się o wiele wcześniej, niż mogłoby się wydawać. Gdy do gry wchodzą czterej jeźdźcy apokalipsy, relacja jest poważnie zagrożona. 1. Pogarda Tam, gdzie kończy się miłość, wkrada się pogarda i łokciami rozpycha się bez oglądania na przeszłość. Zaczyna się zazwyczaj niewinnie, kolejny drobiazg zaczyna irytować, kolejna sprzeczka kończy się zamieceniem brudów pod dywan. Pojawia się pogarda. Wyjątkowo krzywdzący rodzaj gniewu. Pogarda jest przeciwieństwem miłości. I chociaż pogardliwe zachowania mogą czasami przeciekać nawet związkach pełnych miłości, pogarda jako wzorzec niszczy miłość. Pogarda ze strony jednego partnera często zostaje odwzajemniona. Więc jeśli czujesz, że twój partner cię nie kocha, zastanów się, w jakim stopniu ty też możesz go nie kochać. 2. Krytyka Nawet jeśli krytyka jest rozsądna i konstruktywna, Gottman sugeruje, że dana osoba potrzebuje aż 20 pozytywnych informacji zwrotnych, aby móc zaakceptować jedną negatywną część. Kiedy krytyka jest złośliwa lub raniąca, zawiera w sobie wyzywanie lub podważa to, co robi ukochana osoba, żadna ilość pochwał nie może jej zrekompensować. Zamiast nieustannie krytykować, postaraj się zidentyfikować dobre rzeczy, które robi twój partner, rzeczy, które w nim kochasz, i rzeczy, z których jesteś dumny. Zobaczysz, jak bardzo zmieni się twój związek. Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo 3. Postawa obronna To jeden z najczęstszych mechanizmów obronnych, jakie stosujemy. Gdy przestaje się układać, a konflikty pozostają nierozwiązane, zaczynamy budować wysokie i grube mury ochronne. Defensywność niszczy zdolność rozwiązywania problemów w związkach. Jeśli twój partner ma problem, to jest prawdziwy problem — bez względu na to, jak się z tym czujesz i jak ty go oceniasz. Partnerzy stosujący ten mechanizm systematycznie lekceważą potrzeby i uczucia swoich partnerów. Niektóre oznaki, że konsekwentnie bronisz się w związku: Myślisz, że twój partner jest nadmiernie wrażliwy lub przesadnie reaguje. Myślisz, że robienie dobrych rzeczy dla swojego partnera powinno oznaczać, że nie musisz wprowadzać zmian. Większość czasu spędzasz na mówieniu partnerowi, dlaczego się myli. Rzadko przepraszasz. Myślisz, że większość problemów w twoim związku to wina twojego partnera. To, co charakteryzuje postawy obronne w związku, to ciągle powracające wzajemne pretensje, gdy tylko coś pójdzie nie tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Wzajemne obwinianie i szukania czarownicy do spalenia na stosie, uniemożliwiają rozwiązanie nawet błahych sprzeczek. 4. Obojętność Kiedy nie ma już nawet kłótni, a do związku wkrada się obojętność, nie ma już nic. Nie chce ci się już nawet kłócić. Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się milczeć lub stosować ciche dni? A może wasze kłótni kończą się tym, że jedno z was wychodzi? Nie chcesz rozmawiać o problemie? Jeśli tak, to nie dość, że wymurowałeś już solidną barierę, nie zależy ci na rozwiązaniu konfliktu. Jeśli czujesz, że do waszej relacji wkrada się ten nieproszony gość, nie zwlekaj, ratuj to, co jeszcze zostało. Obojętność to najgorsza emocja, jaką można zaprosić do swojego serca. Większość z nas żyje w przekonaniu, że miłość umiera wśród kłótni i krzyków, prawda jest jednak taka, że miłość umiera po cichu, latami. A kiedy już widzimy wyraźnie, co dzieje się tuż pod nosem, często nie zostaje już nic wartego uratowania. Źródło: Dołączył: 2021-02-09 Miasto: Wrocław Liczba postów: 585 22 kwietnia 2022, 23:13 Moi znajomi znaleźli się w niezbyt przyjemnej sytuacji i chciałabym zapytać, jak wy byście się w takiej sytuacji zachowały (imiona zmyślone): Marcin od kilku lat jest w związku małżeńskim z Anią. W trakcie małżeństwa Marcin zakochał się jednak z wzajemnoscią w koleżance z pracy, Kasi. Mieli krótki romans, jednak dręczony wyrzutami sumienia Marcin przyznał się żonie i postanowił się wyprowadzić. Żona oczywiście bardzo to przeżyła, ale mu wybaczyła i błagała go, żeby do niej wrócił. Dał się namówić, wrócił i obiecał wierność. Działo się to ok 2 lata temu. Jednak Marcin już nie kocha żony, ale nie potrafi być z nią szczery. Kocha Kasie, ale nie chce ranić Ani, więc się z nią nie spotyka. Kasia prawdopodobnie dalej kocha Marcina, ale szanuje ich małżeństwo. Cała trójka ma ok 35 lat. Nie mają dzieci, choć by chcieli. Co byście zrobiły na miejscu Ani? Trwały w związku bez uczucia, starały się o dziecko, żeby chociaż od nich poczuć miłość? Czy pozwolilybyscie odejść mężowi mając świadomość, że możecie już nie zdążyć kogoś poznać i mieć z nim dzieci albo w ogóle stworzyć z kimś trwały, szczęśliwy związek? Dodam tylko, że wszystkie te osoby są raczej niezależne finansowo. Dołączył: 2007-02-06 Miasto: Liczba postów: 10557 23 kwietnia 2022, 08:25 Berchen napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Jeśli mąż by mnie nie kochał i ja bym nie kochała to będąc w sytuacji Ani z pewnością bym odeszła. Jest jeszcze młoda. Po co to ciągnąć? Jeszcze może być szczęśliwa i kochać z wzajemnością... No właśnie Ania raczej kocha męża... Jak można kochać kogoś kto nie kocha? Dla mnie to dziwne... Sytuacje znam z punktu widzenia Marcina, on twierdzi że żona go kocha i robi wszystko, żeby rozbudzić w nim miłość na nowo. Ciężko powiedzieć ile w tym miłości a ile strachu, że go straci i zostanie sama. najwyrazniej jemu na niej tez zalezy skoro nie zdecydowal sie odejsc, wiec co tu rozmyslac. Hmmm tak zależy że wdał się w romans z inną. Nie wiesz jak to się odbywa, facet nie chce rozwodu bo np boi się czyjejś opinii w środowisku np kogoś z rodziny, albo czuje strach przed zakończeniem tego co zna i rozpoczęciem nowego życia. Żeby jeszcze nie było tak, że czujność żony została uspiona a za chwilę romans się odnowi. Fajnie mieć dom do którego można zawsze wrócić, zonę która kocha i zawsze przygarnie i fajnie mieć przygody, najlepiej co jakiś czas inne. Żeby jeszcze nie znalazła się zamiast Kasi jakaś Basia, a potem Zosia. wiem doskonale ze tak jest - tylko ze roztrzasanie czyjejs historii po prostu nie ma sensu. Jesli jemu zalezaloby na kochance - kochalby ja naprawde to jestem pewna ze zdecydowalby sie na odejscie od zony, skoro nie maja dzieci, jesli trzyma sie jej ze wzgledu na jakies sprawy majatkowe to tez jego decyzja i najwyrazniej kochanka nei jest tego warta by dla niej z czegos rezygnowac. Dla mnie to tak czy inaczej tak jak piszesz kombinator- miec najlepiej obie - to napisalam juz na poczatku tematu ze jestem pewna ze ciagnalby na obie strony gdyby obie sie godzily. Nie napisalam ze on zone kocha tylko ze mu na niej zalezy - z jakichs tam wzgledow, moze z wygody. .nonszalancja. Dołączył: 2021-06-11 Liczba postów: 1163 23 kwietnia 2022, 08:29 Berchen napisał(a):.nonszalancja. napisał(a):Berchen napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Jeśli mąż by mnie nie kochał i ja bym nie kochała to będąc w sytuacji Ani z pewnością bym odeszła. Jest jeszcze młoda. Po co to ciągnąć? Jeszcze może być szczęśliwa i kochać z wzajemnością... No właśnie Ania raczej kocha męża... Jak można kochać kogoś kto nie kocha? Dla mnie to dziwne... Sytuacje znam z punktu widzenia Marcina, on twierdzi że żona go kocha i robi wszystko, żeby rozbudzić w nim miłość na nowo. Ciężko powiedzieć ile w tym miłości a ile strachu, że go straci i zostanie sama. najwyrazniej jemu na niej tez zalezy skoro nie zdecydowal sie odejsc, wiec co tu rozmyslac. Hmmm tak zależy że wdał się w romans z inną. Nie wiesz jak to się odbywa, facet nie chce rozwodu bo np boi się czyjejś opinii w środowisku np kogoś z rodziny, albo czuje strach przed zakończeniem tego co zna i rozpoczęciem nowego życia. Żeby jeszcze nie było tak, że czujność żony została uspiona a za chwilę romans się odnowi. Fajnie mieć dom do którego można zawsze wrócić, zonę która kocha i zawsze przygarnie i fajnie mieć przygody, najlepiej co jakiś czas inne. Żeby jeszcze nie znalazła się zamiast Kasi jakaś Basia, a potem Zosia. wiem doskonale ze tak jest - tylko ze roztrzasanie czyjejs historii po prostu nie ma sensu. Jesli jemu zalezaloby na kochance - kochalby ja naprawde to jestem pewna ze zdecydowalby sie na odejscie od zony, skoro nie maja dzieci, jesli trzyma sie jej ze wzgledu na jakies sprawy majatkowe to tez jego decyzja i najwyrazniej kochanka nei jest tego warta by dla niej z czegos rezygnowac. Dla mnie to tak czy inaczej tak jak piszesz kombinator- miec najlepiej obie - to napisalam juz na poczatku tematu ze jestem pewna ze ciagnalby na obie strony gdyby obie sie godzily. Nie napisalam ze on zone kocha tylko ze mu na niej zalezy - z jakichs tam wzgledow, moze z wygody. to już co innego, dla mnie wcześniej to trochę zabrzmiało tak jakby była jeszcze jakaś nadzieja dla ani na uratowanie tej miłości Dołączył: 2014-04-23 Miasto: Kraków Liczba postów: 20722 23 kwietnia 2022, 09:02 Dla mnie sprawa jest oczywista. Rozwiodłabym się, od razu jak mąż by mi powiedział że ma romans. Dla mnie takie błaganie, żeby został i trwanie w takim związku jest skrajnie upokarzające, więc innej opcji nie widzę. A decydowanie się na dziecko w takiej sytuacji to już skrajny egoizm i bezmyślność. Jeżeli serio komuś taki pomysł chodzi po głowie, to się moim zdaniem kwalifikuje na jakąś terapię i powinien naprostować własną psychikę, zanim zostanie rodzicem i zryje ją dziecku tworząc mu dom gdzie na porządku dziennym jest upokarzanie siebie samej i brak miłości. Dołączył: 2007-02-06 Miasto: Liczba postów: 10557 23 kwietnia 2022, 09:09 .nonszalancja. napisał(a):Berchen napisał(a):.nonszalancja. napisał(a):Berchen napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Jeśli mąż by mnie nie kochał i ja bym nie kochała to będąc w sytuacji Ani z pewnością bym odeszła. Jest jeszcze młoda. Po co to ciągnąć? Jeszcze może być szczęśliwa i kochać z wzajemnością... No właśnie Ania raczej kocha męża... Jak można kochać kogoś kto nie kocha? Dla mnie to dziwne... Sytuacje znam z punktu widzenia Marcina, on twierdzi że żona go kocha i robi wszystko, żeby rozbudzić w nim miłość na nowo. Ciężko powiedzieć ile w tym miłości a ile strachu, że go straci i zostanie sama. najwyrazniej jemu na niej tez zalezy skoro nie zdecydowal sie odejsc, wiec co tu rozmyslac. Hmmm tak zależy że wdał się w romans z inną. Nie wiesz jak to się odbywa, facet nie chce rozwodu bo np boi się czyjejś opinii w środowisku np kogoś z rodziny, albo czuje strach przed zakończeniem tego co zna i rozpoczęciem nowego życia. Żeby jeszcze nie było tak, że czujność żony została uspiona a za chwilę romans się odnowi. Fajnie mieć dom do którego można zawsze wrócić, zonę która kocha i zawsze przygarnie i fajnie mieć przygody, najlepiej co jakiś czas inne. Żeby jeszcze nie znalazła się zamiast Kasi jakaś Basia, a potem Zosia. wiem doskonale ze tak jest - tylko ze roztrzasanie czyjejs historii po prostu nie ma sensu. Jesli jemu zalezaloby na kochance - kochalby ja naprawde to jestem pewna ze zdecydowalby sie na odejscie od zony, skoro nie maja dzieci, jesli trzyma sie jej ze wzgledu na jakies sprawy majatkowe to tez jego decyzja i najwyrazniej kochanka nei jest tego warta by dla niej z czegos rezygnowac. Dla mnie to tak czy inaczej tak jak piszesz kombinator- miec najlepiej obie - to napisalam juz na poczatku tematu ze jestem pewna ze ciagnalby na obie strony gdyby obie sie godzily. Nie napisalam ze on zone kocha tylko ze mu na niej zalezy - z jakichs tam wzgledow, moze z wygody. to już co innego, dla mnie wcześniej to trochę zabrzmiało tak jakby była jeszcze jakaś nadzieja dla ani na uratowanie tej miłości tak naiwna to nie jestem, Ania tez nie koniecznie z ogromnej milosci chce kogos kto jej nie chce, moze to byc urazona duma, strach przed samodzielnoscia- tak finansowa jak psychiczna, wstyd przed otoczeniem, sa kobiety i mezczyzni uwazajacy partnera za wlasnosc i utrata tej wlasnosci bardziej boli niz faktycznie ta osoba- mozna tu teorie mnozyc. Dlatego nei widze sensu osobom z poza tego malzenstwa analizowania zwiazku bo nikt nie wie co w kim siedzi. Jesli mialabym sie znalezc na pozycji Ani - wygonilabym w dniu gdybym sie dowiedziala o zdradzie, nie umialabym zaufac i tyle. Gdybym byla na miejscu Kasi - postawilabym juz na poczatku znajomosci warunki - albo jest z zona, albo rozejscie sie i wtedy nowy zwiazek, napewno nie czekalabym az ksiaze kiedys sie okresli, jakby wrocil do zony temat bylby zamkniety i czy on ja kocha czy nie mialabym gleboko.... Dołączył: 2017-08-17 Miasto: Białystok Liczba postów: 8122 23 kwietnia 2022, 09:54 odeszlabym póki nie ma dzieci. Jak zrobi się ciężko to dopiero mąż dostanie przyspieszenia Edytowany przez Despacitoo 23 kwietnia 2022, 09:55 Dołączył: 2021-02-09 Miasto: Wrocław Liczba postów: 585 23 kwietnia 2022, 10:00 Większość z Was pisze, że by odeszła, mi też się do wydaje jedynym wyjściem. Jednak znam jeszcze dwie inne dziewczyny, które tak boją się samotności, że wolą żyć w związku z facetem, którego nie kochają. Jedna z nich wielokrotnie mi mówiła, że chciałaby od niego odejść, ale dopiero jak pozna kogoś z kim by się mogła od razu związać. I w tym stanie trwa już z 5 lat. Dla mnie to jest brak szacunku dla samej siebie i zastanawiam się skąd to się w kobietach bierze. Ja sama na studiach byłam w związku z facetem, który niszczył mnie psychicznie, nie byłam szczęśliwa, ale dałam sobie wmówić, że nikogo innego nie znajdę, że powinnam się cieszyć, że on że mną jest. Dwa lata trwało zanim przejrzałam na oczy. Z perspektywy czasu widzę, że był toksyczny, ale wtedy byłam zaślepiona. W przypadku Marcina tu na pewno chodzi o coś innego, bo chłopak wydaje mi się że chce wszystkim dogodzić i boi się znowu zranić żonę. Ada20222022 23 kwietnia 2022, 10:33 To jakaś fikcja a nie związek, 3 osoby wyłącznie ponoszą szkody. Dołączył: 2012-01-27 Miasto: Warszawa Liczba postów: 7500 23 kwietnia 2022, 11:13 Jednak ludzie to tchórze. I jeszcze proszenie zdrajcy o powrót? No ludzie... Dołączył: 2014-06-25 Miasto: Warszawa Liczba postów: 26244 23 kwietnia 2022, 12:19 Tonya napisał(a):Większość z Was pisze, że by odeszła, mi też się do wydaje jedynym wyjściem. Jednak znam jeszcze dwie inne dziewczyny, które tak boją się samotności, że wolą żyć w związku z facetem, którego nie kochają. Jedna z nich wielokrotnie mi mówiła, że chciałaby od niego odejść, ale dopiero jak pozna kogoś z kim by się mogła od razu związać. I w tym stanie trwa już z 5 lat. Dla mnie to jest brak szacunku dla samej siebie i zastanawiam się skąd to się w kobietach bierze. Ja sama na studiach byłam w związku z facetem, który niszczył mnie psychicznie, nie byłam szczęśliwa, ale dałam sobie wmówić, że nikogo innego nie znajdę, że powinnam się cieszyć, że on że mną jest. Dwa lata trwało zanim przejrzałam na oczy. Z perspektywy czasu widzę, że był toksyczny, ale wtedy byłam zaślepiona. W przypadku Marcina tu na pewno chodzi o coś innego, bo chłopak wydaje mi się że chce wszystkim dogodzić i boi się znowu zranić żonę. to przez wbijanie kobietom pokoleniami do łbów ze mają wartość tylko wtedy, gdy ktoś je chce. Niewiele sie w tej kwestii zmienia, a właściwie lepiej to juz było sądzac po elektoracie korwinlike'ów, Dołączył: 2014-01-20 Miasto: Wrocław Liczba postów: 2069 23 kwietnia 2022, 12:22 Zdradzają się, wyprowadzają, potem wracają i się nie kochają, ALE dzieci chcą mieć. No bardzo rozsądne podejście.

jak żyć w związku bez miłości